این شاید آخرین پست یادگاریم باشه چون دیگه اگه خدا بخاد قراره صبح(دوشنبه بیستویک تیر نود)پدر شم.دعا کنید دخترم خوشگل
باشه
از خدا میخام همه جوونا سروسامون بگیرن و زندگیشون سرشار از عشق باشه
میروم تا دورترین غریبه ای باشم که همیشه عاشقت خواهد ماند...
میروم تا دورترین غریبه ای باشم که همیشه عاشقت خواهد ماند...
ابرهای همه عالم
شب و روز در دلم
میگریند...
هنوز جان از تو ميگيرم
ولي درمانده و خسته دگر از بند و زنجيرم
خداحافظ ولي افسوس كه من از زندگي سيرم
كه قلبم ميزند اما دارم هر لحظه ميميرم
خداحافظ نگو تا كي كه هرگز بر نميگردم
اگر چه چشم غمگينم تو را خواهد زمن هر دم
خداحافظ دل زخمي
خداحافظ تن بيمار
خداحافظ غل و زنجير
خداحافظ درو ديوار
خداحافظ همين حالا كه من محسورم از جادويت
همين حالا كه زد تيرم كمان ناب ابرويت
خداحافظ پرستو وار به رسم رهگذر اينبار
نه شوقي بهر برگشتن
نه قول آخرين ديدار...
مغموم ترم از برگی که از شاخه جدا می شود
و اسبی که در راهی ناآشنا در باران ره می سپارد
اندوه آوارگی با من است
دلم گرچه از عشق روشن است
اینک بی روی تو خورشید گرفته است
تیرگی کسوف با من است
بی تو زندگی تلخ تر از شرمی است مستمر
کدام اندوهت را بگریم:
نبودن
یا در بند بودنت را؟
۲
۳
تموم
دیگه عاشقی حروم
دلم بریده از همه
دیگه شکستم تموم...
وقـتی او آمـد آسمــان قـلــبم ابــری شـد و چـشمــان بـی گـنـــاهم بــــارانی
وقــتی او آمـد دل شـب بــوها گـــرفت و محـبوبـه شـب پـــژمـرد
وقـتـی او آمـد من مـــردم و تمـــام چـیزهـــایی کـه مــال من بـــود
وقـتی او آمـد گــل عشـقم پـرپـر شـد و عــروس آرزوهـــایم چـــله نشین این گــل
وقــتی او آمــد
وقــتی او آمــد...
تو را از من گرفت
ای تو جاری شده در قشنگترین دقایقم
ای تو با من آشنا ناجی قلب عاشقم
ای تو پیدا شده در لحظه انتخاب دل
ای تو در سکوت شب بهار پاییز دلم
کسی مثل تو تو حرم نفسم جاری نشد
کسی جز تو به سرم دست نوازش نکشید
کسی مثل تو منو به ظلمت شب نسپرد
کسی قلب منو مثل تو به آتیش نکشید
هیشکی هستی منو مثل تو از من نگرفت
کسی مثل تو منو اسیر تنهایی نکرد
کسی مثل تو برام مایه ی تاریکی نشد
کسی مثل تو به من حلقه نابودی نزد
عـاقبت عشق دروغـی و فـریبنـده تــو
منو تا مرز بد لحـــظه بـــدنـــامی کشید
من هنوز دوزخیه عشق دروغین تـوام
از تو این تشنه تن خسته به انتها رسید
دیــــر شــــد امــــا مــــــرا نـــشـناخـــتی
بــــر هـمـــه غـــیر از دلــــم پـــرداخـتــی
دور شـد چـشـم سـیـاه فــام تــو و لیــک قـلب مـا را در غمی بس جان گـداز انـداختی
قـلـب مـا قــــربـــــــانــی مهـــر تو شـــد تو به یک شمشیر حسرت کار مارا ساختی
عـشــق مــن؛ امیــــــد مـن؛ زیـبـــای مـن:
بــس کــه با اسـب نـگاهـت بر دل ما تـاخـتی
قـلب مــا جـولانـگه آن تـوسـن بــیداد شـد
قلـب مـا تـقــدیـم تــو امـا چـه سـودی داشـتی؟
تو رخت را با وجود مصلحت اندیشی فرزین خویش
بر حریض ناثــواب و نـابکـار و نـابـرابـر بـاخــتی
وای بـرمـن وای بـرمـن قــلـب مـن در دسـت تــوست
یــا خــدا نـاکـرده آن را هـــم بـــدیـشـــان بــــاخــتی؟
خاطره ...
وتنها خاطره ...
تنها سهم من از تو...
تنها سهم من از خوشبختی...
خاطرات و فقط خاطرات...
تنها خاطراتند یگانه مونس تنهایی ام
و گاهی اندیشه ام ...
که صدایش را شنیدم و دردش را احساس کردم .
به عمق زخم دلم ...
وآرزوی هزار باره ام ...
ای کاش هیچوقت تو را ندیده بودم
مـن تمـام هـستي ام را در نبـرد بـا سـرنـوشـت
در تـهاجـم بـا زمـان آتـش زدم ؛ كـشـتـم
من بهـار عـشق را ديـدم ولـي بـاور نـكردم
يـك كـلام در جـزوه هـايـم هـيـچ نـنوشـتم
من زمقصـدهـا پي مقصـودهـاي پـوچ افـتادم
تا تمـام خـوبها رفتـند و خـوبي مـانـد در يـادم
من به عشـق منتـظر بـودن همـه صـبر و قـرارم رفـت
بـهــــارم رفـــت
عشقـــم مــــرد
يـــــــــارم رفـت
با ز آ كه برويد باز دل گل خزانش را
باز آ كه ببويد باز عشق جاودانش را
باز آ كه بگويد بـاز دل درد نهانـش را
باز آ كه بجويد باز دل جا ومكانـش را
اگـه احـساسمـو کشتی ، اگـه از یاد مـنو بـردی